راستی الان یه لحظه به ذهنم یه مساله نسبتا قدیمی مرور شد و گذشت... البته نه در اون حد قدیمی!

داستان اینه که یه تایمی همه جور کاری رو واردش میشدیم انجامش میدادیم... حالا جو کارگاه های حرفه و فن و دفاعی گاهی مارو میگرفت یا هرچی... ولی نتیجه هاش همیشه خوب بود... ینی کارا همیشه انجام میشد...

مثلا یادمه اولین پروژه فتوشاپمو برای مدرسمون یه فراخوان زدن برای چاپ بنر که در اصل یه مسابقه بود که جایزش یه دسته پلی استیشن 2 بود! شاید یدونه یا دوتا فیلم اموزشی از فتوشاپ اونم در حد بیسیک بیشتر ندیدم ولی برنده شدم

یا مثلا اولین پروژه دست کاری روی ماشینو یادمه راهنمایی بودم یکی از اقوام یه پژو داشت خیلی بهش نمیرسید و اصطلاحا دیگه ماشین کار شده بود ینی یه چیزی تو مایه های وانت! بعد یکی دیگه از فامیلا هم چوب بری داشت... رفتم سایز بین صندلی و محل نصب شدنای احتمالی رو دراوردم به اندازش چوب دادم بریدن برام گرفتم با چسب چوب محکم کردم و روشم یه لایه ابر و یه چرم اضافه از چرم دوزی های بازم اقوام مونده بود، گرفتم حسابی سفت کشیدم و از زیر با منگنه محکم کردم و یه کنسول زیر آرنجی تمیز دراوردم که چون به کسی نگفته بودم (بجز کسایی که در جریان مراحلش بودن) همه دنبال این بودن که ببینن از کجا خریدمش...

مخلص کلام!
ایرانی جماعت احساس میکنم وحشتناک با استعداده!!!
تعریف از خود نشه ولی بقول بچه ها که مرتضی هر جا وارد هر حرفه ای میشد حرفه ای میشد!


نظر شما چیه؟